Bakın bu hep böyle olacak. Sizin canınız yanacak ve bunu sizden başka kimse hissetmeyecek. Anlaşılmayı bekleyecek asla anlaşılmayacaksınız, sadece zannedeceksiniz. Herkes kendi hayatının yolunda sadece kendi mutluluğu ile ilgileniyor. Sizin neler yaşadığınızla kimse ilgilenmiyor.
İnsan mutsuz olunca, tüm dünya ona çiçeklerle gelip göğsüne bastırsın istiyor. Hayat bir yerlerde dursun, gökyüzünde güneş onun için doğsun, incindiği yerleri sarılsın istiyor. İnsan mutsuz olunca da hayat hep devam ediyor, çiçekler soluyor, dünya dönüp yüzüne bile bakmıyor. Acı.
Çabayla yan yana olan bir vazgeçiş, insanın ulaşabileceği en ferah yerdir. Elimden geleni yaptım rahatlığı ile, omuzundan inen yüklerin omuzundaki izlerinden bile kurtuluyor insan. Denedim olmadı. Olsun istedim, olmadı. Artık göçmen kuşlar kadar özgürüm. Ama uçmak öyle güzel ki..
