Madem ki bu dünya bile yok olacak bir gün, Sevginin bitmesine insan neden üzülsün? Aşk mı kaderi kovalar kader mi aşkı, Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi.
“Beynimize işlemiş kuşkuları silemez misin? Her şeyi unutturan tatlı bir ilaç verip bize, Atamaz mısın göğüsümüzü daraltan zehri, Yüreğimize çöken o baskıyı içimizden?” (s.98)